Uście Solne to wieś położona w południowej Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Szczurowa. Leży na prawym brzegu rzeki Raby, niedaleko jej ujścia do Wisły. Miejscowość znajduje się w odległości około 50 km na wschód od Krakowa i 17 km na północ od Brzeska.
Dojazd rowerem do Uścia Solnego
Dojazd rowerem do Uścia Solnego jest atrakcyjną opcją dla miłośników aktywnego wypoczynku, szczególnie ze względu na malownicze krajobrazy i dobrze rozwiniętą sieć dróg lokalnych. Poniżej kilka szczegółów dotyczących trasy rowerowej:
Z Krakowa do Uścia Solnego
– Trasa rowerowa z Krakowa do Uścia Solnego prowadzi przez malownicze tereny wokół Wisły. Wyjazd z Krakowa można rozpocząć, kierując się na wschód w stronę Niepołomic, a następnie kontynuując trasę wałem wiślanym i oznakowaną trasą WTR ( Wiślana Trasa Rowerowa ).
Można też jechać przez Puszczę Niepołomicką tak zwaną Zubrostradą, a następnie przez Mikluszowice i wzdłuż rzeki Raby. Można też wybrać trasę zupełnie inną, a mianowicie przez miejscowość Szarów, Targowisko, Kłaj, Cikowice, Proszówki, zahaczając o północną część Bochni przejechać na drugi brzeg rzeki Raby i kontynuować jazdę na północ przez miejscowości Bessów, Cerekiew.
Dystans do pokonania w jedną stronę to około 50 km ( ze wschodnich części Krakowa ), co w sumie z powrotem daje około 100 – 110 km. Może to stanowić spore wyzwanie dla mniej zaprawionych rowerzystów, dlatego zwracam Wam na to uwagę. Drogi są zazwyczaj dobrze utrzymane, a ruch samochodowy umiarkowany, a na niektórych trasach prawie zerowy.
Wiślana Trasa Rowerowa
Jeszcze kilka słów na temat WTR. Wiślana Trasa Rowerowa jest częścią większej sieci szlaków rowerowych biegnących wzdłuż Wisły. Przechodzi przez wiele urokliwych miejsc, w tym przez Uście Solne. Trasa ta oferuje przejazd malowniczą doliną Wisły, miejsca do odpoczynku w MOR. Miejsce Obsługi Rowerzystów, to punkt, gdzie można usiąść, odpocząć, a nawet naprawić rower oczywiście samodzielnie. Narzędzia zazwyczaj znajdują się w takim miejscu. Poza tym WTR jest dobrze oznakowana. Na wycieczki rodzinne i spokojne przejażdżki polecam nie tylko do Uścia Solnego, ale i dalej, bo trasa jest wyznaczona do Szczucina. WTR w większości przebiega wałem przeciwpowodziowym przy Wiśle, ale w niektórych miejscach prowadzi nas przez małe miejscowości położone nieopodal.
Dzięki dogodnemu położeniu i dobrze rozwiniętej infrastrukturze drogowej, Uście Solne jest łatwo dostępne dla rowerzystów z różnych części Małopolski.
Teraz napiszę coś więcej na temat tej miejscowości. Być może kogoś to zaciekawi i będzie chciał sam zobaczyć.
Historia Uścia Solnego
Uście Solne to wieś, która dawniej była miastem. Jego historia sięga średniowiecza i jest ściśle związana z handlem solą, który był kluczowy dla jego rozwoju, a także dla rozwoju Bochni i całego regionu. To właśnie w Bochni wydobywano sól, którą później sprzedawano i odprawiano w Uściu Solnym.
Powstanie miasta
Pierwsze wzmianki o Uściu Solnym pochodzą z XIII wieku. Nazwa miasta wywodzi się od jego położenia przy ujściu rzeki Raby do Wisły oraz od handlu solą. Uście Solne otrzymało prawa miejskie 18 maja 1360 roku na mocy przywileju nadanego przez króla Kazimierza Wielkiego. Lokacja na prawie magdeburskim miała na celu wsparcie rozwoju handlu i urbanistyki miasta, co było korzystne dla jego mieszkańców.
Rozkwit miasta w średniowieczu
Uście Solne przeżywało okres bujnego rozkwitu, głównie dzięki handlowi solą wydobywaną w Bochni. Miasto stało się ważnym ośrodkiem na szlaku handlowym prowadzącym do Krakowa i dalej na Węgry oraz inne kraje Europy Środkowej, a także dalsze rejony Polski.
Rozmiar rynku
Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów urbanistycznych Uścia Solnego jest jego rynek, który ma wymiary około 120 na 120 metrów. Tak duży rynek był konieczny ze względu na intensywny handel solą, który przyciągał wielu kupców i handlarzy. Rynek pełnił funkcje nie tylko handlowe, ale także społeczne i administracyjne. Było to miejsce, gdzie organizowano targi, a także składowano sól i inne towary. Wielkość rynku odzwierciedlała znaczenie Uścia Solnego jako regionalnego centrum handlowego. Dla porównania rynek w Krakowie ma wymiary około 200 x 200 m, a rynek bocheński 90 x 90 m.
Zmiany w XIX i XX wieku
Podczas rozbiorów Polski Uście Solne znalazło się pod zaborem austriackim. W XIX wieku rozwój infrastruktury, w tym budowa dróg i linii kolejowych, ułatwił komunikację i handel. I wtedy właśnie rozpoczął się upadek gospodarczy miasta, wraz z przeniesieniem składu solnego i budową portu rzecznego przez Austriaków w Świniarach.
Powoli spławianie soli Wisłą przechodziło do historii, a miejscowość przestała być taka ważna dla handlu tym surowcem. W 1934 roku, w wyniku reformy administracyjnej, miejscowość została pozbawiona praw miejskich.
Współczesność
Dziś Uście Solne jest spokojną wsią. Mieszka tam około 800 osób. Przy rynku znajduje się sklep, a przy głównej drodze w kierunku Szczurowej stacja benzynowa.
Po dawnej świetności zostały zabytki
Rynek
O rynku w Uściu Solnym było wcześniej, więc tutaj tylko nadmieniam. Jest on niewątpliwie znaczącym zabytkiem.
Kościół Nawrócenia św. Pawła
Kościół Nawrócenia św. Pawła w Uściu Solnym to jedna z najważniejszych historycznych budowli w miejscowości. Zbudowany został w stylu barokowym w latach 1833-1839.
Cmentarz wojenny
Cmentarz wojenny nr 319 z I wojny światowej znajduje na cmentarzu parafialnym i jest miejscem spoczynku 36 żołnierzy. Nekropolia ma kształt prostokąta o powierzchni około 104 m². Otoczony jest z 3 stron ogrodzeniem z betonowych słupków i żelaznych łańcuchów. Centralnym punktem obiektu jest betonowy obelisk, na którym znajduje się betonowy krzyż z metalowym środkiem.
Czemu tam?
Dla mnie Uście Solne jest miejscem optymalnym na trasie 100km. Mam do dyspozycji kilka tras, którymi mogę tam dojechać i w zależności od potrzeby mogę sobie wybrać trasę trudniejszą ( przez Kokotów, Staniątki, Targowisko ) lub łatwiejszą np. przez Żubrostradę. Mogę stosować też inne warianty i zmieniać je w trakcie jazdy w zależności od potrzeby chwili. Bardzo lubię zatrzymać się na tamtejszym rynku, usiąść na chwilkę na ławce, zjeść batona i wyruszyć w drogę powrotną.
Z tym miejscem wiąże się też historia mojego pierwszego wyjazdu na trasę 200 km zakończonego sukcesem, ale i porażką. Wtedy rynek w Uściu Solnym okazał się doskonałym punktem na mapie. Ale o tym innym razem.
Do zobaczenia na trasie.